喧黩
词语解释
喧黩[ xuān dú ]
⒈ 絮叨烦扰。
引证解释
⒈ 絮叨烦扰。
引宋 苏轼 《与蒲诚之书》之六：“恃眷契，喋喋喧黷，幸为留念。”
清 金农 《秋雨小止杂书遣怀简陈学士》诗之六：“层馆竦且清，人定无喧黷。”
最近近义词查询：
禅钻的近义词(chán zuàn)禅人的近义词(chán rén)禅枝的近义词(chán zhī)禅旨的近义词(chán zhǐ)禅客的近义词(chán kè)禅祖的近义词(chán zǔ)禅侣的近义词(chán lǚ)禅让的近义词(shàn ràng)禅栖客的近义词(chán qī kè)禅众的近义词(chán zhòng)骖鸾驭鹤的近义词(cān luán yù hè)禅榻的近义词(chán tà)廛闬的近义词(chán hàn)鋋矛的近义词(chán máo)骖风驷霞的近义词(cān fēng sì xiá)禅世雕龙的近义词(chán shì diāo lóng)廛市的近义词(chán shì)禅心的近义词(chán xīn)廛里的近义词(chán lǐ)禅铠的近义词(chán kǎi)
更多词语近义词查询